De coronacrisis plaatste veel inwoners in de ouderenzorg in afzondering en eenzaamheid. Dit personeelslid getuigt over alle moeite die ze deed om dat op te vangen:
“Morgen zitten onze 120 bewoners in de Seniorencampus 100 dagen in afzondering van hun familie, geen Grand Café, niet buiten het gebouw mogen, ….
Samen met mijn collega heb ik alles op alles gezet om het gemis van familie en hun eenzaamheid op te vangen.
Whatsappen, Skypen, Chatten en Telefoneren (ook buiten onze werkuren), kaartjes met facebookgroeten voor onze bewoners, begeleiding bij ontmoetingen aan het hek, … niets was en is ons teveel om bewoner en familie verbonden te houden!!! We hebben ook vele filmpjes opgenomen en privé doorgestuurd naar families.
Doch, dat was nog niet voldoende!
Ik had al vanaf dag één besloten om elke avond een verslag uit te brengen op Facebook met heel veel foto’s en uitleg, waar ik elke dag in mijn privé minstens 4 uren mee bezig was. Ik werkte in die drie maanden meer vrijwillig dan dat ik betaald werd! Allemaal voor onze ouderen die het heel zwaar hadden! Hopelijk worden we nu meer gewaardeerd!
